ارزش‌گذاری دانش فنی

ارزش‌گذاری دانش فنی

خروجی فرآیند تحقیق و توسعه، تلاش و ممارست نیروی انسانی و آزمون دانسته‌ها و فنون، دانش فنی است و بهره‌برداری از فناوری به خلق ثروت منتج می‌شود. ارزش فناوری به میزان این ثروت خلق شده وابسته است چه خود توسعه‌دهنده فناوری از آن استفاده کند و چه فناوری در کسب‌وکار دیگری به کار رود. بنابراین، در معاملات انتقال فناوری، اعطای حق امتیاز برای استفاده از دانش فنی در دیگر کسب‌و‌کارها، سرمایه‏‌گذاری بر روی طرح‏ها و شرکت‏های دانش‏ بنیان و در بحث سرمایه‌گذاری مشترک ارزش‌گذاری فناوری بسیار اهمیت می‌یابد. بدون تعیین ارزش مناسب و سپس قیمت‏‌گذاری عادلانه، نمی‏توان شاهد یک همکاری فناورانه اثربخش و موفق بود. به عبارتی تجاري‌سازي و به بازاررساني فناوري، بدون ارزش‌گذاری دانش فنی امکان‌پذیر نخواهد بود. 

به طور کلی تعیین ارزش فناوری به یک یا چند دلیل از دلایل زیر ممکن است نیاز باشد:

  • رتبه‌بندی و انتخاب تعداد محدودی از پروژه‌های پیشنهاد شده به دلیل وجود منابع کمیاب؛
  • تصمیم‌گیری راجع به اجرا یا عدم اجراء فاز بعدی تحقیق و توسعه تکنولوژی؛
  • رهن و گرو نزد بانک و دیگر اعتباردهندگان برای جذب سرمایه‌های خصوصی یا کمک‌های دولتی (قیمت‌گذاری، سبب ارائه موقعیت مالی شرکت جهت تصمیم‌گیری وام‌دهندگان خواهد شد)؛
  • تعیین نرخ حق‌الامتیاز در قراردادهای اعطاء امتیاز؛
  • تعیین سهم شرکا در یک قرارداد سرمایه‌گذاری خطرپذیر یا همکاری تکنولوژیکی؛
  • اهداف حسابداری (انعکاس در صورت‌ها و گزارشات مالی)؛ ارزش‌گذاری، باعث تقویت ترازنامه و تعیین ارزش واقعی و خالص هر سهم می‌شود؛
  • مذاکرات و قراردادهای مربوط به انتقال فناوری و خرید و فروش تکنولوژی؛
  • شناسایی ارزش دارایی‌هایی که بیش از دیگر دارایی‌ها، اهمیت و ارزش ایجاد می‌کنند؛
  • ادغام و تحصیل شرکت‌ها؛
  • تعیین غرامت در موارد نقض حقوق مالکیت معنوی.

ارزش یک فناوری به شدت وابسته شرایط زمانی، مکانی و محیطی فناوری مورد نظر می‌باشد. تعدد و تنوع حاکم بر این شرایط، انبوهی از متغیرها را بوجود می‌آورد که جای دادن تمام آن‎ها در یک مدل برای ارزش‌گذاری تکنولوژی بسیار دشوار است. بر همین اساس باعث می‌گردد تا در هر مورد رویه‌ای خاص همان مورد اتخاذ شود که این رویه‌ها اغلب غیرعینی و مبتنی بر قدرت طرفین مذاکره می‌باشد. هم‌چنین، ارزش یک فناوری وابسته به دارایی‌های مکمل دیگری است که استفاده از آن فناوری را ممکن و سودآور می‌کند. در نتیجه برای شرکت‌های مختلف ممکن است یک فناوری مشابه، ارزش‌های متفاوتی داشته باشد که می‌تواند سنجش ارزش فناوری را متفاوت کند.

مشکلات و چالش‌های ارزش‌گذاری و قیمت‌گذاری فناوری:

  • طرز کار با بازار فناوری مانند سایر محصولات نیست. فناوری ماهیتاً محرمانه است و به ندرت از طریق تبلیغات به فروش می‌رسد؛
  • مشخص نبودن تمامی عوامل تأثیرگذار بر قیمت فناوری و نیز مشخص نبودن نحوه تأثیر هرکدام از این عوامل بر قیمت فناوری؛
  • وابستگی شدید فناوری به شرایط مکانی، زمانی و محیطی؛
  • محدود بودن تعداد خریداران و فروشندگان فناوری در مقایسه با دیگر محصولات؛
  • عدم وجود اطلاعات معتبر و کافی در مورد خود فناوری، عملکرد آن یا بازار محصولات تولید شده توسط فناوری؛
  • عدم ثبات و پایداری ارزش یک تکنولوژی به دلیل تغییر شرایط اقتصادی- سیاسی اجتماعی، ظهور تکنولوژی‌های نوین؛
  • تغییر ارزش یک فناوری در مراحل مختلف چرخه عمرش.

همان‌‌طور که گفته شد؛ مفاهیم و روش‌های ارزش‌گذاری فناوری طیف گسترده‌ای از معیارهای کمی و کیفی در برمی‌گیرد. هم‌چنین، ارزش‌گذاری فناوری در حوزه‌های مختلف ملاحظات خاص خود را دارد؛ فلذا ارزش‌گذاری فناوری کاری دشوار بوده و نیاز به تخصص و تجربه دارد.

از مزیت‌های متمایزکننده ارزش‌گذاری دانش فنی در شرکت دادفلامینگو می‌توان به ارائه این خدمات به صورت حرفه‌ای و منطبق با دانش روز توسط متخصصان این مجموعه اشاره کرد.

مشاوره رایگان کسب و کارهای دانش بنیان...